Buddyjski Ośrodek Medytacyjny w Kole

Buddyzm

Budda podał‚ metody, dzięki którym można osiągnąć pełne oświecenie. Pokazał‚ swoim uczniom w praktyczny i zrozumiały sposób, jak używać‡ wszystkich życiowych doświadczeń jako kroków na ścieżce do trwałego i głębokiego szczęścia. Przejrzyście wyjaśnił, które nauki dotyczą prawdy absolutnej, a które uwarunkowanej. Zachęcał swoich uczniów, by byli sceptyczni, namawiał‚ do gruntownego sprawdzania, czy jego nauki są… dogmatyczne czy rzeczywiście wyzwalające.

Buddyjskie metody medytacyjne mogą wywoływać potężną wewnętrzną zmianę, która umożliwia wykorzystywanie wszystkich doświadczeń do nieustannego wzbogacania naszego życia. Te zręczne środki pozwalają także solidnie ugruntować‡ zrealizowane już poziomy świadomości tak, byśmy ich nie utracili. Najwyższe nauki znane jako "Czag Czien", "Dzogczen", "Mahamudra" lub "Maha Ati" pozwalają nam otworzyć się™ na doświadczenie całkowitego braku podziału na przedmiot, podmiot i działanie.

Budda

Historyczny Budda Siakjamuni (Gautama Siddarta) urodził‚ się™ około roku 560 p. n. e. w rodzinie królewskiej. Od urodzenia był otoczony bogactwem i wiódł życie wypełnione przyjemnościami, pozbawione jakichkolwiek trosk. Otrzymał również doskonałe wykształcenie, a jako członek kasty wojowników (Kszatrija), także solidny trening wojenny. Teksty opisują go jako wysokiego i silnego mężczyznę o niebieskich oczach.

W wieku 29 lat po raz pierwszy w życiu opuścił swój piękny pałac i w ciągu jednego dnia jego życie zmieniło się diametralnie. W krótkim odstępie czasu ujrzał starca, człowieka ciężko chorego, a w końcu kogoś, kto właśnie zmarł. Były to doświadczenia, których nigdy wcześniej nie przeżył. Uzmysłowił sobie w ten sposób przemijalność wszystkiego, co sprawiło że postanowił‚porzucić‡swoje życie młodego księcia, by medytować w górach i lasach północnych Indii. Po sześciu latach poszukiwań„ trwałego i ostatecznego sensu, w głębokiej medytacji rozpoznał‚naturę umysłu i osiągnął oświecenie, w miejscu znanym dziś jako Bodgaja.

Nauki Buddy, które czynią istoty nieustraszonymi, radosnymi i współczującymi stanowią główną…religię w kilku krajach azjatyckich, a od wczesnych lat 70-tych głęboki pogląd buddyjski ze swoją…wielką… ilością metod, inspiruje i fascynuje coraz więcej ludzi w kulturach zachodnich.

Budda naucza zarówno o ostatecznej jak i uwarunkowanej naturze rzeczywistości w sposób, który sprawia, że buddyzm bezpośrednio odnosi się do naszego codziennego życia. Zrozumienie tych nauk umożliwia osiągnięcie trwałego szczęścia. Budda nie próbuje narzucić żadnych dogmatów, a jedynie udziela przyjacielskich rad, zachęcając jednocześnie do krytycznego stawiania pytań. Dzięki użyciu właściwej medytacji, intelektualne zrozumienie nauk staje się osobistym doświadczeniem, a dodatkowe metody pozwalają na umocnienie poziomu osiągniętego dzięki praktyce medytacyjnej. Celem buddyzmu jest całkowite odkrycie wrodzonych możliwości ciała, mowy i umysłu, właściwych każdej czującej istocie. Poprzez swoje nauki Budda jest postrzegany jako ponadczasowe zwierciadło dla obecnego już w umyśle potencjału.

 

Wyzwolenie i oświecenie

Wyzwolenie jest pierwszym buddyjskim celem. Na drodze do niego odkrywamy najpierw, że zarówno ciało, jak też myśli i uczucia cały czas się™zmieniają i dlatego nie ma żadnych podstaw do wiary w istnienie rzeczywistego „ego” czy też „ja”. Kiedy sobie to rzeczywiście uzmysłowimy, przestajemy czuć się jak tarcza strzelecka i nie bierzemy już cierpienia osobiście.

Kolejnym i ostatecznym krokiem jest oświecenie. W tym stanie przejrzyste światło umysłu promieniuje już poprzez każde doznanie. W każdej chwili umysł cieszy się swymi swobodnie manifestującymi się™ właściwościami, każde doświadczenie staje się spontaniczne i pozbawione wysiłku.

 

Diamentowa Droga

Budda udzielał wskazówek trzem rodzajom ludzi. Ci, którzy chcieli przede wszystkim uniknąć‡własnego cierpienia, otrzymywali nauki dotyczące przyczyny i skutku nazywane Małą Drogą (sanskr. Hinajana). Tym, którzy posiadając nadmiar energii, chcieli zrobić coś› również dla innych, Budda dawał nauki Wielkiej Drogi (sanskr. Mahajana) o mądrości i współczuciu. Ludzi, którzy posiadali głębokie zaufanie do natury buddy, zarówno własnej jak też innych istot, nauczał Diamentowej Drogi (sanskr. Wadżrajana).

Manifestował się wtedy jako najróżniejsze formy z energii i światła i bezpośrednio przekazywał swój oświecony pogląd jako strumień „świadomości. Na tym najwyższym poziomie celem jest całkowity rozwój umysłu: spontaniczny i wolny od wysiłku stan Wielkiej Pieczęci (sanskr. Mahamudra).

Diamentowa Droga oferuje współczesnemu światu „skuteczne metody prowadzące do bezpośredniego doświadczenia umysłu” jak wyjaśniał to Lopon Czeczu Rinpocze, jeden z najbardziej doświadczonych nauczycieli buddyzmu tybetańskiego. Otrzymujemy szansę przeżywania świata z bogatego i samowyzwalającego się™poziomu. Medytacje Diamentowej Drogi rozwijają…głębokie wewnętrzne bogactwo i prowadzą do wolnego od sztuczności i niewzruszonego stanu umysłu, pozwalającego na przejawienie się™ każdej oświeconej aktywności.